Iets later...

Brussel strooide wat roet in het eten. We zullen nog een uurtje onderweg zijn. Aankomst dus voorzien rond kwart voor 9. 

Update 7:20

Update 7:20u : Onze 6des zijn net door Brussel en hebben nog 112km te gaan.  Vermoedelijke aankomsttijd zal rond 8:30u zijn

Op Belgische bodem

We rijden al even op Belgische wegen en hebben net een ontbijt- en plasstop gehouden op 70 km van Brussel. Als alles meezit en er zijn geen al te grote files in Brussel arriveren we rond 8 uur op de markt in Heist. 

Vertrokken!

En... we zwaaien Valmeinier uit. Met z'n allen op de bus richting thuis! 😀

Inpakken en straks wegwezen

Na de fuif van gisteren pikte het vanmorgen nog extra om onze oogjes open te doen (ja hoor, ook bij de juffen ;-)). Maar de geur van verse croissants dreef ons al snel naar de eetzaal. Voor de laatste keer aan de ontbijttafel onze krachten opdoen om te bewijzen dat we onze "Carnet de Ski" waard zijn.

Onder een stralend zonnetje zijn we vanmorgen allemaal op de latten vertrokken. De lift vormde geen hindernis meer. Het was ook al niet meer zo onbekend!

Straks brengen we onze ski's binnen en krijgen we nog balletjes in tomatensaus geserveerd. Daarna splitsen ons op in 2 groepen, met de hulp van meester Cedric, juf Céline en meester Jeroen.  De ene groep blijft binnen om te douchen en zijn/haar valies te maken. Hopelijk krijgen ze er alles terug in. De andere helft mag eindelijk om souvenirs in het winkeltje. Het kriebelt al een hele week. Daarna wisselen we. Zo is er voor iedereen voldoende rust en tijd.

Na het vieruurtje en het avondmaal is het tijd om onze valiezen naar de bus te brengen, plaats te nemen en Valmeinier uit te zwaaien om 19.30 uur!
Het is hier SUPER geweest. We brengen een heleboel herinneringen mee...

Bedankt voor jullie vertrouwen, we hebben met plezier voor onze grote kroost gezorgd als vers gedoopte "mimi's". (Dat is als een mama thuis, maar dan in Valmeinier ;-))

Party time

De zon liet zich vandaag terug zien. Dat zorgde ervoor dat de kinderen zeker naar boven zouden gaan met de zetellift. Toen ze er eenmaal voorstonden leek die berg toch hoger dan ze dachten en die lift ook groter dan ze verwacht hadden. Door de goede zorg van de skimoni's hebben ze hun "angsten" overwonnen en die eerste echte hoge berg bedwongen.

Na de les smaakten de croque monsieurs extra lekker. Genoeg energie om te gaan poepsleeën vlakbij het natuurreservaat. Kreten van plezier als we een iets steilere helling kozen. " Dan gaat het een beetje sneller, juf!"

De zangstonde ging uitzonderlijk al zittend aan tafel door. Die stond al gedekt voor ons feestelijk avondmaal: vol au  vent met frietjes. Toen de lichten gedimd werden, kwam de sfeer pas echt los. De feestelijke taart werd met vuurwerk binnen gebracht. Heerlijk!!! Het was echt smullen.

We kregen nog net even tijd om naar onze kamer te gaan om ons klaar te maken voor die echte, eerste fuif! Maar voor we daar aan konden beginnen, hadden we een mooie dankviering. Die viering was gevuld met zang, filmpjes en verhalen over sterren en hoe we ster kunnen zijn voor elkaar. "We know we can heal the world if we take care of eachother."

Never chance a winning team :-)

Na de viering werd iedereen in de bloemetjes gezet. Van directeur tot technisch personeel, van juf en meester tot moni, van keukenpersoneel tot het coördinerend team. Iedereen kreeg een fijn bedankje. Een herinnering om te koesteren. De moni's hadden een dansje en rap voorzien, de juffen en meesters lieten zich niet kennen en staken in hun sporadische vrije momenten en 's avonds héél laat (na vergaderingen en afspraken) een dansje ineen. Hilariteit alom in de zaal... Je zal de verhalen nog wel horen :-)

Eenmaal de stoelen aan de kant werden geschoven, was er geen houden meer aan. Springen, dansen, roepen, zingen,... alles om er een geslaagde fuif van te maken! Het was dan ook 22.00 uur eer we ze slaapwel konden wensen. Het was snel stil op de kamers. Ze genieten vast na van een zoveelste goed gevulde dag.

Kapsalon net gesloten

Kapsalon "PePe" opende vanmorgen vroeg zijn deuren zodat de meisjes en jaja ook de jongens een deftige haarcoupe hebben om in de skihelm te steken. Het was een lange rij 😀 en ze zien er allemaal op hun paasbest uit. 

Monidag

oh... wat wordt het moeilijk om meteen uit bed te komen als we gewekt worden door de juffen. Gelukkig staat er steeds een stevig ontbijt te wachten en kunnen we er snel met volle energie weer invliegen.
Met enige twijfel vertrokken we naar de piste. Zou het vandaag lukken om een zetellift tot op de top te nemen want er stond nog steeds een stevige wind?
Die wind zorgde de laatste 2  dagen voor heel wat stuifsneeuw op de berg. We zagen op het informatiebord de geel-zwart geblokte vlag. Maar geen paniek: dat is een waarschuwing voor de waaghalzen onder de skiërs die buiten de piste willen skiën en zo op een steile helling een lawine kunnen veroorzaken. Gelukkig blijven wij allemaal netjes op de pistes. Wat zijn wij blij met onze ervaren skimoni's! :-)

En ja hoor... de verwachtingen werden ingelost. Jullie spruiten zijn tot op het één na hoogste punt van Valmeinier geweest. Boven konden ze zelfs "les Aiguilles de Saint-Jean" herkennen in de bergtoppen. Zo konden we in het echt zien wat we in de klas enkel op scherm zagen. Heel wat gelukkige, voldane gezichtjes bij de terugkeer van de piste. Ze hadden een echte berg bedwongen. (Dat deden ze gisteren ook al hoor, maar het half uur op de lange, grote lift :-) :-) :-), gaf hen heel wat voldoening. Heel wat grenzen zijn weer verlegd vandaag. We zijn supertrots op hen!

De heerlijke gevogelte hotdogs vulden hun hongerige maagjes.
In de namiddag gaven we ze met een gerust hart mee met de moni's om het grote monispel te spelen samen met de andere scholen. We ploeterden in de sneeuw, speelden Dikke Sneeuwberta, gleden met de poepslee naar beneden (om weer te voet naar boven te gaan), ... Er werden weer nieuwe vriendschappen gesmeed. Het doet ons echt deugd om te zien hoe goed ze voor elkaar zorgen en ook nog wat plaats in hun hart hebben voor nieuwe vrienden uit de andere scholen.

Olvo Heist liet zich héél goed horen tijdens de zangstonde. Zou dat al de carnavalskriebels zijn die naar boven komen?  Na het eten was er niet veel tijd voor een beetje rust, want we zouden een fakkeltocht houden. Omwille van de wind besloten we om de fakkels te vervangen door lichtjes. Alles voor de veiligheid. :-)

De lichtjes zorgden voor een unieke sfeer op de bergflank. We voelden ons net zoals in het sportpaleis. Op het filmpje kan je van deze fantastische sfeer meegenieten. Eenmaal terug aan het hotel werd de gezelligheid compleet, want de kok stond ons op te wachten met een lekkere kop warme chocolademelk.
Die warmte deed ons deugd en sommige oogjes vielen bijna toe. Het was duidelijk dat Klaas Vaak op ronde was. Het was tijd om onze dag, zoals gewoonlijk, af te sluiten met het verhaal en in ons bedje te kruipen. Het was wel héééééél snel stil vandaag.

Slaapzacht, tot morgen! xxx

Is er WiFi in Valmeinier?

Die 25 minuten extra slaap vanmorgen deden iedereen deugd. Het mocht zelfs nog iets langer voor sommigen. De nacht verliep heel rustig. Dromenland had veel bezoekers!
De ochtendroutine verliep vlekkeloos dank zij de reminder op het bord in ons klaslokaal. De kamers waren pico bello (in de ogen van de kinderen toch) om door het poetspersoneel geïnspecteerd te worden. De wedstrijd om de prijs van de mooiste kamer te winnen 's avonds leeft! Na een stevig ontbijt hadden we genoeg energie opgedaan om te doen waarvoor we gekomen zijn! Skiën.

Het aantrekken van de skibotten ging merkelijk vlugger dan gisteren. Er was enige ontgoocheling toen we boven kwamen en zagen dat de meeste pistes gesloten waren omwille van de stevige wind.
Oh ja, in de bergen kan het even hard waaien als aan de kust. Hier is het dan stuifsneeuw in plaats van stuifzand. Gelukkig wisten de skimoni's daar een mouw aan te passen en kon iedereen skiën. De ene leerde jumpen, de anderen leerden achteruit te skiën. Sommigen konden toch een kleine lift nemen om zo al eens een echte piste af te skiën. Van de ontgoocheling van vanochtend was na de les niks meer te merken. Iedereen had een leuke skiochtend. De Franse skimoni's verdienen een pluim voor hun geduld , hun probeersel van het Nederlands om de kinderen op hun gemak te stellen en hun vindingrijkheid.

Na een bord vol spaghetti genoten we van een broodnodige platte rust. We hadden immers energie nodig om de zoektocht in Valmeinier tot een goed einde te brengen. Ze moesten per groep een aantal opdrachten uitvoeren. De groep met de meeste punten kreeg een verrassing.

Vanavond was er geen zangstonde en toneeltje. Dat zorgde ervoor dat we postzegels en kaartjes konden kopen. Hou dus jullie brievenbus maar in de gaten.
Met de quiz "is er Wifi in Valmeinier" was de toon van de avond meteen gezet! Lachsalvo's, vreugdekreten, winnaarsmentaliteit en vooral plezier zorgden voor een fantastische avond.

Het verhaaltje voor het slapengaan wordt steeds spannender. We sloten de avond, net zoals altijd, gezellig af zodat iedereen rustig weer naar dromenland kon vertrekken.

Slaapzacht!

Op de latten en naar beneden

"Juf... de bedden zijn hier toch goed hoor!". Dat kregen we vanmorgen meerdere keren te horen. Iedereen heeft genoten van een deugddoende nachtrust. Onze batterijen waren helemaal opgeladen om enthousiast , maar toch ook een beetje met trillende benen en een klein hartje, aan onze eerste skiles te beginnen.

De zenuwen waren niet echt nodig en dat merkten we al snel aan jullie kids. De sneeuw was van ideale kwaliteit om te leren vallen, opstaan en weer door te gaan, maar vooral te glijden en te genieten. De stralende gezichtjes toen we ze weer gingen oppikken bij de skimoni spraken boekdelen. Ze zijn klaar om morgen de eerste echte zetellift te nemen en dan langs een groene en blauwe piste af te dalen. 

De grote honger werd zeker en vast gestild door de lekkere pizzabaguettes of de pasta pesto. De koude groenten stonden er zoals gewoonlijk ook weer bij. Een mandarijntje als dessert maakte ons middagmaal compleet. 

Na een mini, mini, mini platte rust (lees: klaarmaken voor een serieuze leerwandeling) vertrokken we richting Valmeinier 1500. Wat hebben we genoten van de leergierigheid van jullie spruiten. We deden aan sporenonderzoek, zagen een echte bijzon (een halo voor de kenners), deden wetenschappelijke proefjes, zochten zonder kompas het noorden, bekeken de typische, oorspronkelijke huizenbouw, ... en dat allemaal terwijl we afdaalden naar Valmeinier 1500. Gelukkig stond de dubbeldekker ons in het dorp op te wachten zodat we de klim niet te voet moesten aanvatten. Iedereen happy... ook de juffen :-)

Veel tijd om te rusten hadden we nog niet, want eenmaal terug in het hotel werden we meteen verwacht voor de toneeltjes en de zangstonde. We kregen "Jani" op bezoek en zongen alweer uit volle borst mee. Zelfs een polonaise kwam al op gang. Dat belooft voor de laatste avond ;-)

Casino Royale... in ware Bond stijl

Voor het avondeten kon iedereen nog douchen, want we moesten onze chicste (jaja... dit is de juiste schrijfwijze. We zochten het op. Juffen kunnen ook twijfelen) kleren aantrekken voor de casinoavond. Kijk maar eens op de foto hoe ze stralen.

Kusje voor het thuisfront

Het spel zat goed in elkaar. Ze liepen rond in het hotel waar de klaslokalen veranderd waren in speelzalen en ze elkaar konden uitdagen om sterren te verdienen. Iedereen, ook de scholen uit Mechelen en Sint-Niklaas, maakten er een leuke avond van. Onderweg (lees: het tussenverdiep) konden ze genieten van een "naturally brewed drink" by Mister Pigeon Milker (onze coördinator) .

Ondertussen is het alweer stil in het hotel. Ze dromen vast van de lift en de berg die hen morgen te wachten staan. Tot morgen, slaapwel. 

Eerste skiles

Wij staan te wachten op onze eigenaars om voor het eerst te gaan skiën 😀 Iedereen ziet het zitten! 

Onze eerste dag zit er al op...

We kunnen vandaag uitzonderlijk zo vroeg een berichtje zetten... geniet er alvast van. 

Wauw, wat een goed gevulde dag. Na een vlekkeloze beklimming en het naar boven sleuren van onze ( soms toch wel wat te zware) valiezen konden we nog aanschuiven voor het ontbijt.

En dan het lang verwachte moment: we kregen onze kamerverdeling te horen. Via deze link kan je zien dat iedereen echt wel tevreden is.

Na het legen van onze valiezen en het opmaken van de bedden was het tijd om skibotten en latten te passen. We hopen dat we kunnen uitgaan van het motto"oefening baart kunst", want het is toch niet zo makkelijk om je voeten in zo'n zware, lompe schoenen te wringen.
Het middagmaal werd door iedereen gesmaakt. We aten verse rundshamburgers met spinaziepuree of macaroni met kaas (zonder hesp), minestronesoep, vers stokbrood, en een uitgebreid assortiment koude groentjes. Na een beetje "platte rust" stonden we in de startblokken om Valmeinier te verkennen. We deden proefjes rond onze hartslag en ademhaling en vergeleken deze met onze resultaten van in België. Wist je dat ons hart hier veel sneller moet slaan? En dat we sneller moeten ademen om voldoende zuurstof binnen te krijgen? Benieuwd of ons lichaam zich snel zal aanpassen aan de hoogte.
Het vieruurtje en de zangstonde bepaalden alvast de sfeer voor de komende dagen, met andere woorden: we hebben er een lap op gegeven. Kijken jullie mee?

Vanavond houden we het bij rustige activiteiten , want een beetje extra slaap kunnen we wel gebruiken. Morgenvroeg moeten we in het ritme van het hotel komen, dus... vroeg uit de veren! Tot morgen!

Veilig boven

Onze sneeuwklas kan nu echt beginnen! Veilig boven. Nu valiezen uitladen en snel wat ontbijten. De zon piept al boven de bergen een we mochten genieten van een adembenemend zicht. We zijn klaar om er een topweek van te maken! Tot straks voor meer nieuws!

Sms om 07:00u

Goeiemorgen allemaal na een rustige nacht zijn we nu al allemaal klaarwakker. 🤗 We houden even een ochtendstop aan Aire du Val Gelon zodat we kunnen plassen, iets kleins eten en eventueel nog een reispilletje te nemen zodat we aan de laatste kilometers en klim kunnen beginnen. We moeten nog een 90-tal kilometer rijden.

Onderweg...

We zijn goed vertrokken, iedereen geïnstalleerd. Binnen een klein uurtje stoppen we in Luxemburg. Daarna gaan de oogjes en mondjes echt toe. Ondertussen genieten we buiten al van sneeuw ( als we de gordijntjes opzij doen ;-) ) en van de film "Pan". 

Noodnummer

NOODNUMMER :  Is er tijdens de periode van de sneeuwschool, buiten de schooluren, een noodgeval dan kunnen de ouders de directie bereiken op het noodnummer  0485 / 37 08 86      

Filmpjes bekijken op de blog

TIP: De filmpjes die we online posten op deze blog zijn niet te bekijken op een MacBook, iPad of iPhone.

Je kan ze wel via een pc met een Windows-besturingssysteem bekijken. Onze excuses voor het ongemak. 

Nog een tip i.v.m. de webcams: we hebben de uren waarop de webcams beelden nemen vergeleken en de kans om je spruit vanaf donderdagochtend aan de grote lift van de Front de Neige te zien is op de vijfde cam als je volgende link aanklikt. 

Op woensdag vertrekken de gevorderden wel al aan de Front de Neige. De beginners starten in de Jardin de Neige, een brede, kleine oefenpiste met pannenkoekenliftje. Daar is geen webcam voorzien. 

We komen in de sfeer

Elke ochtend zingen we luidkeels ons sneeuwklaslied... Genieten jullie al mee?

Vertrekgegevens 23 januari 2017

Vers van de pers....

De bus om ons naar Valmeinier te brengen vertrekt op de markt van Heist. Ze zal daar aankomen tussen 18.45 uur en 19.00 uur.
Als je toekomt geef je je bagage af aan één van de chauffeurs en meld je je aan bij je juf. Je handbagage hou je bij je!
De bus vertrekt richting Valmeinier stipt om 19.15 uur.

Als alles vlot verloopt zullen we aankomen rond 8.30 uur in Valmeinier

.

In de startblokken...

Joepie... eindelijk... 13 dagen voor ons vertrek maakten we kennis met juf Céline, meester Cédric en meester Jeroen. Zij zullen ons begeleiden op sneeuwklas in Valmeinier.  3 energieke krachten die onze sneeuwklas nog meer zullen laten bruisen.
Met het thema "Sterren op de latten" zullen we Fred Porret (een typetje dat ook een echte ster wil worden) tijdens ons verblijf in Valmeinier mee helpen een echte ster te worden.
Dat kunnen we alleen maar als we samen werken. We twijfelen er geen seconde aan dat ons dat niet zou lukken. Together we're strong !

onze sneeuwklascrew

juf Céline, meester Cédric en meester Jeroen

Fred Porret maakte ook al kennis met de klas via dit filmpje. De volgende episode zien we op de bus onderweg naar Valmeinier. Daar moeten we dus nog 13 dagen op wachten. SPANNEND!!!