Samen spelen: een echt klein gelukje

Vanmorgen was het superspannend. We mochten met zijn allen vertrekken aan de Front de Neige aan de grote lift. We waren meer dan op tijd en de stralend blauwe lucht deed ons al verlangen naar het uitzicht boven op de berg. Veel tijd om na te denken was er niet , want Julien en Stéphanie namen ons meteen mee de lift op. Stéphanie wachtte ons boven op, Julien zorgde ervoor dat iedereen mee was. Het uitzicht boven was formidabel. De juffen volgden ons even later en zagen dat het goed, neen, supergoed, was. We zijn supertrots op onze skiërs. Zelfs onze skimoni's zijn onder de indruk. Morgen doen we waarschijnlijk een piste extra. Vandaag was het een groene piste, morgen komt er misschien wel een stukje blauw bij. 
Veel tijd om te rusten was er niet, want we mochten als eerste aanschuiven aan het buffet. Na een beetje platte rust, trokken we met alle scholen samen naar beneden om het gezamenlijk spel te spelen. Zonder het wedstrijdgevoel, maar wel met fairplaybekers en puzzelstukken die we nodig hadden om de avondactiviteit te verdienen. Een heus swingpaleis zette Le Junior op stelten: introronde, achteruitronde, meezingronde, neurieronde,... Rood, geel, groen of blauw: iedereen deed even enthousiast mee. Zo zorgden samen voor een meer dan geslaagde avond. Op naar morgen.