dinsdag 30 januari 2018

Op weg naar huis

We hebben juist onze collega’s en vrienden van Sint-Niklaas aan hun school afgezet. Het was vannacht echt stil op de bus. Alle indrukken en ervaringen hebben daar zeker voor gezorgd. Als we de gps mogen geloven zijn we binnen 1uur en 20 minuten thuis. Mogelijke updates volgen nog. Tot straks.

maandag 29 januari 2018

We are coming home ...

We zijn een klein uurtje geleden vertrokken uit ons hotel. Ondertussen hebben we de afdaling achter de rug en rijden we al op de autostrade. 
We kijken nu naar Happy feet en het is muisstil op de bus. Straks nog een plaspauze en dan kunnen we hopelijk met z'n allen genieten van een rustige nacht. 
Morgenochtend meer info. 

Room with a view

Het zonnetje komt ons al een fantastische laatste dag wensen. 
We zullen er nog eens extra van genieten vooraleer we naar huis komen. 

En dan komt het besef dat het bijna voorbij is

Ook  vanmorgen was de zon van de partij. Iedereen was gemotiveerd om die ski's weer aan te trekken, boven op de berg te gaan genieten van het uitzicht en naar beneden te sjezen. Je zou versteld staan van de vorderingen die jullie spruiten hier gemaakt hebben. De eerste dag deden ze er een hele voormiddag over om naar beneden te komen, vandaag deden ze verschillende blauwe en groene pistes. Ze skieden tot in Valmeinier 1500, of langs de Neuvache om in Valloire de oversteek te maken of tot op het hoogste punt (waar we vandaag extra veel geluk hadden). Het was immers een wolkenvrije dag, ook in het dal.

Na het middagmaal kregen ze van ons  een verplichte platte rust (we noemden het een "powernap"). Na wat gemor , was het toch vrij snel stil op onze gang. Het moest ook wel, want we hadden heel wat energie nodig om te gaan poepsleeĆ«n. We vonden, samen met de Broederschool, een perfect plekje om te glijden en te racen tegen elkaar. Wist je dat het erg moeilijk is om recht naar beneden te glijden. Moesten we een mp3-speler meehebben, konden ze hun pirouettes op muziek doen. De blozende  wangen en knorrende magen spraken boekdelen. Het vieruurtje in het hotel kon ons zeker bekoren.

Veel tijd om te rusten bleef er niet over, want de zangstonde was net zoals altijd een supergezellig momentje. Er was wat carnavalmuziek... en ja hoor, dat kriebelt toch al een beetje. šŸ˜ Even tijd om te douchen om onze chique kledij aan te doen want het feestmaal stond op ons te wachten. Lekkere verse vol-au-vent met frietjes. De grote  biscuittaart met myrtilles en chocolade konden er nog net bij.

Om deze super sneeuwklas af te sluiten (want dit is de laatste avond en nacht in het hotel) hadden we een dankviering met fijne momentjes. Meester Luc maakte een grappig filmpje om iedereen een welgemeende dank je wel te geven. Als klap op de vuurpijl hadden de juffen en meesters een Valmeinierversie van Grease gemaakt...

Last but not least kregen we een fantastische fuif. We dansten de benen van onder ons lijf, om daarna lekker naar dromenland te gaan. Half 11 was meer dan laat genoeg, want morgen staat de laatste skiles op het programma. Iedereen moet dan bewijzen wat hij/zij deze week geleerd heeft om hun "carnet de ski" te krijgen. Tot morgen, slaapwel.

zondag 28 januari 2018

Voorlopig even internet..

Voorlopig hebben we even internet, dus profiteren we er van om snel de beloofde foto te posten en daarna snel nog wat dingen monteren en klaarmaken voor de dankavond vanavond...

Vandaag stralende zon! Het wordt dus zeker genieten op de piste ;-)

Sorry voor de late post .... internet problemen.

Vanmorgen moesten we al iets meer moeite doen om onze patatjes wakker te krijgen. Maar eenmaal aan de ontbijttafel zagen ze het weer helemaal zitten. Er lagen lekkere croissantjes op ons te wachten. Na dat heerlijke ontbijt waren we vol energie om onder stralende zon de berg te bedwingen. De stress voor de lift was voor de meesten een pak minder dan gisteren. Tegen de middag waren het dan ook allemaal lachende gezichtjes die van de berg af kwamen. 
De reuzenhonger werd gestild door de lekkere lasagne die de kok voor ons gemaakt had.
Na een korte platte rust, trokken we te voet naar Valmeinier 1500. De zon deed ons zoveel deugd. Onderweg zagen we allerlei interessante dingen, probeerden we een sneeuwengel te maken en hielen we zelfs een heus sneeuwballengevecht met de Broederschool. Gelukkig stond de bus op ons te wachten en moesten we de klim niet te voet doen. 
Vanavond kregen ze allemaal €200 zakgeld, want we speelden casinoavond. 
Sommigen wonnen, anderen verloren. Gelukkig was het maar speelgoedgeld en moesten we nadien alles teruggeven.  
Na nog een kort stukje uit ons boek, kon iedereen met een goed gevoel in zijn bedje kruipen. We moeten het waarschijnlijk niet zeggen, maar het was heel snel muisstil op onze gang. 

Jammergenoeg kunnen we jullie momenteel geen foto geven, het internet laat ons in de steek en via de telefoon duurt het uploaden van een foto veel te lang. Als het morgen weer werkt, hebben jullie er twee te goed. 

Slaap lekker. 

vrijdag 26 januari 2018

Oh... met fakkels op stap in de bergen...

Wat een stralende gezichtjes toen ze weer beneden aan de piste stonden. Ze glunderden allemaal want ze hadden de groene en blauwe piste bedwongen. Het was wel even wennen aan de manier van lesgeven van de skimoni's. Ze dagen de kinderen uit om hun grenzen te verleggen. En grenzen zijn er verlegd!
De skimoni's boffen met onze leerlingen: ze zijn voornaam, beleefd, willen vooruit, luisteren,... Typisch voor de Vlamingen zeggen ze. Kortom: het zijn voorbeeldige beginnende skiĆ«rs. Wat zijn we trots šŸ˜

Na het middageten begon het lichtjes te sneeuwen. Maar dat kon ons niet tegenhouden om die gezonde berglucht op te snuiven en het zoekspel in Valmeinier te spelen. Elk groepje (ze waren telkens met 4) was gewapend met een opdrachtenfiche en een digitale camera. Daarmee moesten ze een "bewijsfoto" nemen om te tonen dat de opdracht gelukt was. We ontdekten dat er heel wat creatieve zieltjes mee zijn. Geweldig hoe ze samen werken en zorg dragen voor elkaar. Uiteindelijk kwamen "de zoekende skiĆ«rs" als winnaars uit de bus met meer dan 6 geslaagde opdrachten. 

Na de zoektocht genoten we van heerlijk kopje  Valmeinierthee met een koekje en een verkwikkende douche. Tijdens de zangstonde zongen we uit volle  borst alle liedjes mee. De sfeer blijft er in zitten.
Onze hongerige magen werden gevuld met heerlijke kippenboutjes, een groentenbuffet en aardappeltjes. Er was voor elk wat wils. Ook voor de leerlingen die geen vlees eten. 

Maar onze dag was nog lang niet gedaan... want er wachtte ons nog een sfeervolle sneeuwwandeling met fakkels... Het vuur verlichtte ons pad in de sneeuw. Wat een aparte sfeer. Misschien zag je ons wel op de webcam, want we waren wel even op de piste! 

Als afsluiter trakteerde de directeur Hein met warme chocomelk. Mmmm... 
De juffen vertelden nog een stukje van het verhaal en zo werd het tijd om ook deze drukke dag af te sluiten. Vannacht verwachten we een 40-tal cm sneeuw. Ideaal om morgen in een zacht zonnetje nog eens van die fameuze berg  naar beneden te komen. 

Terwijl jullie dit lezen, genieten ze van een welverdiende nachtrust. En wij zo meteen ook.

Een extraatje ;-)

Omdat jullie gisteren zo lang moesten wachten, maken we nu heel even tijd voor een korte update met fotootjes. Jullie spruiten zijn goed ingepakt vertrokken naar boven! We vertrokken met lichte sneeuwval en wat mist, maar eenmaal we aan de skilift stonden, kwam de zon al piepen.
Iedereen vertrok (soms met een klein hartje, maar vol goede moed) naar boven. We zijn al benieuwd naar hun verhalen straks. Wij zitten hier ook niet stil en bereiden de dankviering en afscheidsavond met een surprise-act voor.






Spannende, alweer drukke dag achter de rug

Biep... biep... biep... 6.45 uur op de wekker van de juffen. Even tijd om de wekker nog 1 keer af te duwen en dan op onze pantoffels in pyjama jullie spruiten wakker te maken.
De meeste lagen nog in dromenland, maar kwamen snel uit bed, want ze keken vol spanning uit naar die langverwachte eerste skiles. 

Eerst even een "stevig" ontbijt, dan die voeten in de skibotten wurmen (dat ging vlotjes met de hulp van alle juffen en meesters hier) om dan naar de Jardin de Neige (de beginnerspiste) te wandelen. Het zonnetje kwam ons al groeten. Ze zorgde ook al gauw voor een gezonde blos op onze wangen.

Na een tijdje gleed iedereen gezwind en lachend van de piste naar beneden. De pannenkoekenlift had veel werk ;-). Ze zijn helemaal klaar om morgen een stapje hogerop te gaan. De Fronte de Neige (de grote lift aan de webcam) verwacht ons morgen rond 9.00 uur.

Wist je dat de dag alweer zo gevuld was? We speelden een monispel in de sneeuw met de zon op ons gezicht. Samen met de andere scholen moesten we puzzelstukken verdienen om de avondactiviteit te kunnen laten doorgaan. Samenwerken was dus de boodschap.

Terwijl de zangstonde tot in het kleinste hoekje van het hotel te horen was, slaagde het puzzelteam er in om alle puzzelstukken bij elkaar te brengen tot een supergrote uitnodiging voor het swingpaleis. Olvo verzorgde het ganse gebeuren. Met carnaval al in het achterhoofd zat de sfeer er meteen in!!!! šŸ˜Ž In Heist weten ze hoe ze sfeer moeten maken, dus het zat wel snor.

Vier ploegen namen het tegen elkaar op tijdens fotorondes, stop-de-band-ronde, kazooronde,... om uiteindelijk als afkoeling (want het was warm in de zaal) de avond af te sluiten met een heerlijk ijsje.

Zo was het hoog tijd voor ons bedje! Slaapwel, tot morgen
one team, one spirit

woensdag 24 januari 2018

De eerste dag zit er op

Eindelijk even tijd om jullie een nacht- en dagverslagje mee te geven.
Na een "rustige rit/nacht" begonnen we vroeger dan voorzien aan de klim richting Valmeinier 1800.

De "oh's" en "ah's" wisselden elkaar snel af. We genoten van de opkomende zon boven de bergen. We zagen "glinsterende sneeuw" en zelfs "echte sneeuw". :-)

De dag was goed gevuld: ontbijten, ski's en skibotten passen, bedden opmaken (bij de ene al wat vlotter dan de anderen, dagboek invullen, middageten, verkenningswandeling (zag je ons om half 3 en even over 3 op de webcam?), postkaartjes kopen, vieruurtje, douchen, zangstonde en themavoorstelling, avondmaal, rustige avondspelletjes en als slot een verhaaltje voor het slapengaan.

We moeten zeker niet vertellen dat het niet lang duurde vooraleer we uit alle kamers zacht geronk hoorden. Sommigen waren zo moe dat we ze voor de avondactiviteit in hun bedje stopten met een knuffel en een nachtzoen. Sommigen vroegen zelfs om een "tseentje-bewoarje" (gelukkig kennen de juffen dat ook uit hun jonge tijd šŸ˜‡)
Ze dromen vast en zeker al van hun skiavontuur in Jardin de Neige...

Slaapwel, het was voor ons ook een erg lange nacht en dag.
Kusje uit de bergen voor de thuisblijvers šŸ’‹


Veilig boven

Na een fijne klim veilig aangekomen in Valmeinier 1800. Later meer nieuws, maar zo ben je al op de hoogte dat we er zijn

Ochtendstop

Goeiemorgen allemaal
Even de beentjes strekken om de chauffeurs hun rust te gunnen. Ondertussen kunnen we wat ontbijten en ons reispillejte nemen om aan het laatste deel van de reis te beginnen. De ene sliep al wat meer dan de andere, maar na 2u30 was het bijna muisstil ;-)
Tot stekjes

dinsdag 23 januari 2018

Pipipauze

We hebben al een heel stuk achter de rug. De chauffeurs wisselden net van plaats en wij kregen een half uurtje om de benen te strekken. Ondertussen zitten we allemaal weer op de bus. Het wordt nu  stilaan slapenstijd. Hopelijk vinden ze snel de weg nat dromenland. Slaapwel, tot morgenvroeg op de blog.

maandag 22 januari 2018

Luchtige lucht

Hoe reageert ons lichaam in Belgiƫ op een inspanning? En in Valmeinier op een serieuze hoogte? We testen het hier al eens uit zodat we in Valmeinier de vergelijking kunnen maken. Wist je dat ons hart in rust bijna de helft trager klopt dan na een inspanning?

donderdag 18 januari 2018

Kamers

Deze kameraffiches liggen al te wachten op hun bewoners van volgende week... klaar om de sterren van de hemel te dromen.

dinsdag 16 januari 2018

Vertrekgegevens 23/01/2018

Eindelijk...Vers van de pers....

De bus om ons naar Valmeinier te brengen vertrekt op de markt van Heist.

OPGELET!
Ze zal vroeger dan verwacht aankomen  omdat we de school uit Sint-Niklaas moeten oppikken.
We verzamelen op de markt om 16.30 uur.
Als je toekomt geef je je bagage af aan Ć©Ć©n van de chauffeurs en meld je je aan bij je juf. Je handbagage hou je bij je!
De bus vertrekt richting Valmeinier stipt om 17.00 uur.

Omdat we zo vroeg vertrekken, krijgen we van de directie de toelating om dinsdagnamiddag thuis te blijven. Dit wil zeggen: de school eindigt dinsdag 23 januari om 12.05 uur. 
Zo heeft iedereen nog voldoende tijd om de laatste voorbereidingen te treffen. 

Als alles vlot verloopt zullen we aankomen tussen 8 uur  en 9 uur in Valmeinier.

vrijdag 12 januari 2018

Grote bedrijvigheid

Vanmorgen konden we tijdens de rekenles woorden verdienen. Vanmiddag moesten we met die woorden aan de slag in onze sneeuwklasmap. 
6A en 6B kregen andere woorden, dus was samenwerken de boodschap ...


dinsdag 9 januari 2018

Skiing... there's nothing holding us back.

De sfeer zat er vanmiddag al helemaal in met het sneeuwklaslied van dit jaar. Met de hulp van de andere scholen die ook met ons naar Valmeinier gaan, schreven we op de tonen van Sean Mendez een nieuwe tekst op "There's nothing holding us back"
Het lied blijft wel in je hoofd hangen.


Als je thuis nog eens wil oefenen: dan kan dat met deze tekst. De eerste zangmomentjes vind je in deze video.

De sneeuwklas komt met rasse schreden
Hier heb ik altijd voor gebeden
Dat die dag ooit nog eens zou komen
ik kan niet stoppen met dromen
   
     Dromen van de reis naar d'hoge bergen
     hmmmmm
     Echte reuzen, wij lijken wel dwergen
     Die bergen, YEAH

         I ‘m always shaking
         I love it  to get crazy
         You give me all I want now
         Skiing… There’s nothing holding me back

          I come at places
          That I could only dream of
          The world is getting bigger
          Skiing …There’s nothing holding me back


We staan hier samen op de latten
Je moet ons echt niet onderschatten
Een coole groep van echte vrienden
In de sneeuw is die wel te vinden

     Dromen van de reis …

               I ‘m always shaking             I love it to get crazy

Tussen de witte vlokken hangt een warme sfeer
En deze sneeuwklas die vergeten wij nooit meer
elke sneeuwvlok is een knipoog naar elkaar
De vriendschap die hier leeft is ons to-och zoveel waard