Onze laatste volle dag :(

 

Wat een verademing deze morgen. De wind was gaan liggen en er viel verse sneeuw uit de lucht. Het was niet gemakkelijk om iedereen wakker te krijgen maar eens de gordijntjes open gingen, kwam iedereen snel uit bed om door het raam te piepen.

Het was zondag, dus stonden er croissants voor ons klaar bij het ontbijt. Iedereen weet ondertussen dat ze goed moeten eten, want dat ze heel veel energie nodig hebben gedurende de dag. Dus de croissants, de kommetjes honey pops en de boterhammen werden gretig op de borden gelegd.

Na het ontbijt was het weer tijd om te gaan skiën. Met een laagje verse sneeuw ging het nog een pak beter dan gisteren. Er waren er een heleboel die met ‘de jeux’ naar boven gingen om langs de groene piste weer naar beneden te komen, anderen trotseerden de ‘neuvache’ en keerden met de ‘barbiebus’ terug naar boven. De gevorderden staken zelfs het dal over en verkenden de andere kant van de berg. We zagen alleen maar lachende, maar wel vermoeide gezichtjes.

We moesten vanmiddag iets langer aanschuiven bij het middagmaal dan normaal, maar dat gaf ons ook een beetje tijd om te rusten. Het waren heerlijke gehaktballetjes in tomatensaus met aardappeltjes of pasta pesto. En zoals we reeds gewoon zijn …

Tijd voor platte rust was er niet want we wilden nog een dorpsspel spelen en souvenirtjes kopen. In groepjes kregen de leerlingen een hoop verschillende opdrachten. Ze moesten elke keer bewijzen dat ze het juiste antwoord hadden gevonden door een creatieve foto te nemen met de Ipad. Bij de moeilijke opdrachten durfden ze zelfs hulp vragen aan de mensen uit de buurt.

Als 4-uurtje kregen we lekkere muntthee en een chocoladekoek. (alhoewel sommigen het liever bij water op de kamer hielden). Tijd om te douchen en weer de mooie kledij aan te trekken want deze avond is ook onze feestavond. (maar jammer genoeg ook onze laatste avond). We waren ongelooflijk verbaasd van de reuzentaart die ons stond op te wachten in het restaurant. Nog niemand had ooit zo'n grote taart gezien. We kregen frietjes met cheesburgers of veggieburgers en op de tafels stonden zelfs chips en limonade. Wat een feestmaal. De taart bleek niet alleen heel mooi te zijn, maar ook heel erg lekker. 

We kregen een laatste bezoek van Willy Wonka en zijn Oompa en Loompa. Ze moesten terug naar de fabriek, maar gelukkig vonden we wel eerst nog het gouden ticket in de chocoladereep. Daar hing een sleutel aan waar we de koffer mee konden openen.

Daarna was het tijd om heel wat mensen te bedanken. Iedereen werd op het podium geroepen en kreeg een beloning. Het waren er heel wat! Iedereen zorgde er voor dat we hier een onvergetelijke week hadden.

We sloten de avond af met een heuse fuif. Er werd gedanst en gezongen dat het een lieve lust was. Sommigen kregen er zelfs een schorre keel van. Na nog een heel kort verhaaltje en een snelle knuffel, was iedereen toch wel blij dat hij in zijn bedje kon. Het besef dat dit de laatste nacht is, begon stilletjesaan binnen te sijpelen. We hoorden al heel vaak: we zullen het hier missen, kunnen we niet nog een beetje blijven?

Maar voor we naar huis komen, gaan we morgen nog voor de laatste keer skiën. We zullen er dubbel en dik van genieten.